Wat had ik eigenlijk verwacht toen ik op die septemberdag uit de auto stapte? Wat daar opdoemde aan de Antwerpese Steenweg had de allure van een industrieterrein: grijs, functioneel, zonder opsmuk. Weinig tot niets dat deed denken aan het clichébeeld in mijn gedachten over het begrip ‘abdij’. Vast en zeker ingekleurd door de rijkelijk vormgegeven voorbeelden van kloosters die ik kende uit Frankrijk of het barokke Zuid-Duitsland. Alleen het bronzen geluid van een klok die de stilte van die nazomermiddag doorbrak, was een vingerwijzing naar religieus geïnspireerde activiteit.

Niks romantisch

Maar goed beschouwd was wat ik zag wel degelijk de essentie van eeuwenoude kloostertraditie. ‘Bid en werk.’ Zoals de Heilige Benedictus het ooit bedoelde. Daar is niks sentimenteels of romantisch aan.

Het motto ‘Ora et labora’ weerspiegelt zich in ieder hoofdstuk van het klooster Onze Lieve Vrouwe van het Heilige Hart in Westmalle. Deze tussen Antwerpen en Hoogstraten gelegen abdij is de wieg van het gelijknamige bier. Het bestaat sinds 1836 als trappistenklooster en vanaf dat moment wordt er ook gebrouwen. Aanvankelijk alleen voor de verzorging van de monniken, vanaf 1856 wordt het bier ook verkocht aan niet-kloosterlingen. Een extra inkomstenbron voor het runnen van de kloostergemeenschap.

Een traditie van 180 jaar

Zo’n 180 jaar later komt er nog steeds bier van achter die kloostermuren vandaan. Van onberispelijke kwaliteit, met 100% natuurlijke ingrediënten. Hoewel de trappistenbrouwerij zichzelf ziet als kleinschalige brouwerij, is de productie anno 2016 120.000 hectoliter.

De trappisten van Westmalle hebben zich in de loop der tijd ontpopt tot waarachtige bierinnoveerders. In de negentiende eeuw begon de verkoop van wat we nu kennen als Dubbel: het rijke, robijnrode bier met 7% ABV. In de twintigtste eeuw introduceerden de brouwers van Westmalle een zwaar pale ale dat ze Tripel doopten. Inspelend op de behoefte van de Belgische consument aan een stevige alcoholische versnapering nadat na de Eerste Wereldoorlog de sterkedrank door de politiek in de ban was gedaan, bleek dit bier een schot in de roos. Sinds 1934 is dit robuuste bier (9,5% ABV) op de markt.

Een bierstijl in zichzelf

De Tripel etableerde zichzelf als een eigen, unieke bierstijl. Ook door andere brouwerijen geproduceerd, dikwijls geëvenaard en soms ook overtroffen. Maar door de tijd bewees de Tripel van de paters uit Westmalle zich keer op keer als benchmark. Niet voor niets verkreeg het bij de World Beer Awards 2012 de gouden medaille in de categorie Belgian-Style Triple.

Het aanbod van de brouwers van Westmalle is dus overzichtelijk. Dubbel, met de bruine kroonkurk. Tripel, met de crèmekleurige kroonkurk. Maar er is nog een variant: het heet Extra en is het bier dat voor de kloostergemeenschap wordt gebrouwen. Dit ‘paterbier’ is beduidend minder zwaar dan de andere Westmalle-bieren: 4,8% ABV. Het is te herkennen aan de grijze kroonkurk.

Vrijdag

Laatst kwam ik het tegen bij mijn favoriete bierslijter hier in de stad. Dat was voor het eerst dat ik in de gelegenheid kwam om het te kopen. Het is beduidend minder goed verkrijgbaar dan de Dubbel en de Tripel die je in Nederland in de meeste supermarkten tegenkomt. Extra kun je iedere vrijdag kopen in de winkel bij de Westmalle-brouwerij. Als het tenminste beschikbaar is.

‘Extra’ dankt zijn aroma dat herinnert aan honing, maar ook in de verte aan hooi, aan de giststam die typisch is voor alle Westmalle-bieren. De smaak is droog en verfrissend, broodachtig en lichtkruidig. Een licht-hoppig bier met levendig koolzuur dat dankzij zijn lichtheid heel doordrinkbaar is. Ontegenzeggelijk gemaakt met een schat aan vakmanschap. Na mijn kennismaking overheerst de indruk: wat een hoop smaak voor zo’n licht bier. Westmalle Extra is voor herhaling vatbaar. Ik ben blij dat ik een ogenblik de tijd heb genomen om met aandacht deze onbekende loot aan de Westmalle-stam te proeven.

Bezoek de website van de Abdij der Trappisten van Westmalle